(text-style:"smear")[Wróciłaś po dwóch tygodniach nieobecności na uczelnię.
Narobiłaś sobie przez ten czas wiele zaległości Lesedi. Dlatego piątkowe popołudnie przeznaczasz na pracę w bibliotece wydziałowej nad projektem zaliczeniowym z Laboratorium Kultury Cyfrowej. Co prawda miałaś w planach wybrać się dłuższy spacer ze swoim kotkiem Pimpusiem, który pod Twoją nieobecność chillował u Twojej przyjaciółki. W trakcie pracy nie zauważasz, że wszyscy zdążyli już opuścić pomieszczenie. Zaczynasz się zbierać, ale nagle gasną światła. Wszystkie światła. Co robisz?
[[ To zdarzenie Cię przeraża, dlatego postanawiasz schować się pod biurkiem i obserwować sytuację -> part a ]]
[[ Ciekawość jest silniejsza niż strach, dlatego idziesz sprawdzić czy na pewno zostałaś sama -> part b ]] ]
<script> var audio = document.createElement('audio'); audio.src = 'https://static.wixstatic.com/mp3/0fc941_f5b149d6f83f48898a57a2bdd6262ac6.mp3';audio.loop = true; audio.play(); </script>
(text-style:"smear")[Próbujesz działać jak najbardziej logicznie, Twój ulubiony bohater powieści kryminalnej Sherlock Holmes na pewno sprawdziłby godzine zdarzenia. Nagle słyszysz zegar, którego wcześniej nie zauważyłaś, w tym momencie wybija 3:00.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1fYIbl7TFKjoP1E2pgM2ObsUQJ-c1FI0K/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>
"Jak to 3:00?! Przecież jestem tu dopiero od 17:00!"
Po Twojej prawej stronie dostrzegasz dziwne kształty formujące się na białej ścianie. Postanawiasz przyjrzeć im się z bliska. Wygląda na to, że prowadzą Cię na I piętro biblioteki.
[[ Wchodzisz po schodach na górę ]]]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1YYv51lm8RX2fz4-6SQ42DUD5HtXprrAp/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>(text-style:"smear")[Czujesz się zbyt widoczna pod biurkiem, dlatego zaczynasz rozglądać się za inną kryjówką i dostrzegasz zegar, który wybija godzinę 3:00.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1fYIbl7TFKjoP1E2pgM2ObsUQJ-c1FI0K/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>
"Jak to 3:00?! Przecież jestem tu dopiero od 17:00."
Na domiar złego po Twojej prawej stronie dostrzegasz dziwne kształty formujące się na białej ścianie.
[[ Mdlejesz ]]
[[ Zaczynasz uciekać, ale kiedy zbliżasz się do bramek zabezpieczających przed kradzieżą książek włącza się w nich bardzo głośny alarm, a do tego drzwi wejściowe zatrzaskują się, dlatego przerażona wbiegasz po schodach na I piętro -> ucieczka po schodach ]] ]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1qnfJPOTPFf5M0KaZbB1kiabyhMovdNnv/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>(text-style:"smear")[W myślach widzisz te same tajemnicze cienie. Tym razem przypominają formą dłonie. Ich ułożenie jest dynamiczne i ciągle się zmienia. Przerażona uświadamiasz sobie, że próbują Cię schwytać. Zdajesz sobie sprawę, że w tym momencie nie masz kontroli nad swoim ciałem. Znajdujesz się w przestrzeni pomiędzy.
[[ Musisz sie im poddać, one Cię przyciagają ]]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1cUE8N24-uKkybNzuULeVNjBqyWAyhSo-/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>
]
(text-style:"smear")[Kiedy docierasz na górę, na kolumnie na wprost Ciebie pojawiają się tajemnicze cienie przypominające formą dłonie. Ich ułożenie jest dynamiczne i ciągle się zmienia. Patrząc na nie czujesz, że wpadasz w hipnozę. Przerażona uświadamiasz sobie, że próbują Cię schwytać.
"Wyglądają tak, jakby wyciągały po mnie swoje kościste palce!"
[[ Musisz sie im poddać, one Cię przyciagają ]]
]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1cUE8N24-uKkybNzuULeVNjBqyWAyhSo-/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>(text-style:"smear")[Kiedy docierasz na górę, na kolumnie na wprost Ciebie pojawiają się znowu te same tajemnicze cienie przypominające formą dłonie. Ich ułożenie jest dynamiczne i ciągle się zmienia. Próbujesz zrozumieć co chciałyby Ci przekazać. Patrząc na nie czujesz, że wpadasz w hipnozę. Nagle uświadamiasz sobie, że wyciągają ku Tobie dłonie.
Czy chcą Ci coś przekazać, czy może schwytać?
[[ Musisz sie im poddać, one Cię przyciagają ]]
]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1cUE8N24-uKkybNzuULeVNjBqyWAyhSo-/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>(text-style:"smear")[Czujesz, że nie masz kontroli nad swoim ciałem. Zawieszona w pustce, znajdujesz się w przestrzeni pomiędzy. Jesteś w transie.
Pustka materializuje się w przestrzeń wyglądającą jak niekończący się korytarz, po którego obu stronach znajdują się ciągnące w nieskończoność regały przepełnione książkami.
Zaczynasz wrzeszczeć, ale Twój głos jak boomerang wraca do Ciebie.
Wiesz, że jesteś sama.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1KpOszoJMF6gr5TZFXb3bM91VPP8Uslbg/preview" width="800" height="700" allow="autoplay"></iframe>
[[ W przypływie szału zaczynasz biec przed siebie, ale kiedy nic wokół Ciebie się nie zmienia, zaczynasz zrzucać z regałów książki starając się dostać do ściany. -> chaos]]
[[ Wdech. Wydech. Zaczynasz analizować co robiłaś zanim to wszystko się zaczęło. Idziesz przed siebie, Twoje otoczenie się nie zmienia, jednak wiesz, że musi być opcja, żeby przerwać ciągłość. -> wdech.wydech]]](text-style:"smear")[Uświadamiasz sobie, że głębia regałów jest również nieskończona, tak samo jak liczba książek znajdujących się na nich. Wycieńczona opadasz na podłogę, a rozrzucone wokół Ciebie książki wracają na swoje miejsca na regale. Gapisz sie na to z niedowierzaniem, kiedy z jednej z półek spada książka. Centralnie przed Tobą spada książka. Widzisz jej tytuł.
[[ Patrzysz na regał i jedyne puste miejsce znajduje się w przedziale 21 -> 21 ]]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1GZ8q8IIVzSnIF-gvy1-UycjlRgO7j-gF/preview" width="640" height="500" allow="autoplay"></iframe>](text-style:"smear")[Idąc zauważasz regał 21.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1GZ8q8IIVzSnIF-gvy1-UycjlRgO7j-gF/preview" width="640" height="500" allow="autoplay"></iframe>
Uruchamia to Twoją pamięć fotograficzną i uświadamiasz sobie, że w bibliotece pracowałaś nad projektem przy stanowisku 21.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1UK73-KMKSvhlQ3bJLpir4l2Q0csGqvfE/preview" width="380" height="500" allow="autoplay"></iframe>
Zazwyczaj się przy nim uczysz, więc jako tapetę ustawiłaś tam na komputerze zdjęcie Pimpusia, aby umilało Ci czas.
"Pimpuś, co się z Tobą teraz dzieje?! Czy to może mieć jakieś znaczenie?"
Nie masz nawet czasu tego przeanalizować, ponieważ jedna z książek zaczyna drgać przykuwając Twoje spojrzenie. Próbujesz po nią sięgnąć.
[[ Nim zdołasz ją zdjąć z regału, spada na podłogę, a ty widzisz jej tytuł -> 21 ]]](text-style:"smear")["Szalony kto nie chce wyżej, jeżeli może."
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1m_HyYeU8PDxaG93t0L1hNB8zfHLrdivM/preview" width="350" height="500" allow="autoplay"></iframe>
Kiedy widzisz ten tytuł przypomina Ci się pytanie, które dręczy Cię od roku: Czy jesteś w odpowiednim miejscu i czy dajesz z siebie wszystko na co Cię stać? Zagłębiasz się w swoje myśli. Co by było gdyby?
"Przecież jestem zawieszona w nieskończoności. Jestem jej częścią, kawałkiem układanki, a moje życie stanowi fragment wszystkiego."
[[Otwierasz Książkę]]
[[ Odkładasz ją na miejsce ]] ](text-style:"smear")[Otwierasz.
W środku napis: "Jeżeli chcesz opuścić przestrzeń pomiędzy musisz zagrać z nami w grę."
Nie da się przewrócić kartek, możesz czytać tylko tę stronę.
Nagle wokół Ciebie zaczynają krążyć cienie. Z każdą minutą jest ich coraz więcej, czujesz, że się dusisz. Musisz dać im odpowiedź teraz!
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1_vc3Vb56Fm5ET8fdEYs6pnMRYkSjFk4k/preview" width="500" height="660" allow="autoplay"></iframe>
[[ GRAM ]]
[[ NIE GRAM -> 21 ]] ]
(text-style:"smear")[Powoli podnosisz książkę i próbujesz odłożyć ją na miejsce. Jesteś zbyt przerażona, żeby ją otworzyć. Jednak kiedy odwracasz się, żeby iść dalej, ona znowu wypada.
W tym momencie wiesz, że nie masz wyjścia. Musisz ją otworzyć!
[[Otwierasz książkę ->Otwiera Książkę]] ](text-style:"smear")[Wrzeszczysz GRAM! Wtem cienie wokół Ciebie rozstepują się, a światła zaczynają złowieszczo migać, po czym gasną. Jedyne źródło światła pochodzi z kolejnej książki z działu 21...
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1PkdAZLMm1ZsgzWpRy8cGVC3Y_dOFF8ql/preview" width="950" height="420" allow="autoplay"></iframe>
Znowu słyszysz dźwięk upadającej książki. Już wiesz, że musisz ja otworzyć. Zdecydowałaś się grać z CIENIAMI.
Powtarza się ta sama sytuacja, zauważasz że nie masz wyboru, to książki zawsze wybierają stronę za Ciebie.
"O co tu chodzi? Czy to nie jest przypadkiem fragment tekstu, który czytałam w tym semestrze?"
''1:''
//I'm Nobody! Who are you?
Are you - Nobody - too?
Then there's a pair of us!
Don't tell! they'd advertise - you know!//
(...)
[[Teorie współczesności: Filozofia performatywna]]
[[ Teorie współczesności: Źródła współczesności]]](text-style:"smear")[Światło zmienia się, widzisz w okół siebie zielony kolor. Wybrałeś poprawną odpowiedź! Musisz grać dalej...
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1EIk6oB3ukB83CS03nVtDHSwbb_or0efU/preview" width="480" height="270" allow="autoplay"></iframe>
//Ujadanie losu i czasu. Hermetyczne etui. Aż ktoś to otworzy.Rozproszy sen. Tchnieniem wypełni oko niebowlęcia. Aby doglądało martwych inicjałów. Albo rozbiło ekran. Kto się poważy rozbić ekran?//
[[ Laboratorium Kultury Cyfrowej ]]
[[ Kultura i sztuka współczesna: Zapomniana historia sztuki ->Teorie współczesności: Filozofia performatywna]]
](text-style:"smear")[Wszystkie światła zaczynają migać złowieszczo na czerwono, czujesz jak przerażenie ściska Ci gardło i cienie zaczynają gromadzić się przy Tobie.
Jednak dostajesz kolejną szansę.
Aby w końcu kiedyś opuścić przestrzeń pomiędzy, graj dalej!
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/18-Rrbmhm9RWmkz5OhopWXsfMqhy79k3X/preview" width="480" height="270" allow="autoplay"></iframe>
[[ HERE WE GO AGAIN... -> GRAM ]]
]
(text-style:"smear")[Green light.
"Czy ta gra ma uśpić moją czujność? Czy cienie kiedykolwiek pozwolą mi opuścić strefę pomiędzy?"
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1m3lQUNAfFkmYrDiKFOEbSnVAK1oqf8lv/preview" width="800" height="533" allow="autoplay"></iframe>
//Dziś dysponujemy częściami układanki, które opowiadają zupełnie nową historię świata, ale na razie dostępne są tylko nielicznym uprzywilejowanym ekspertom (…) Celem naszej książki jest rozpoczęcie składania tych fragmentów w całość ze świadomością, że nikt jeszcze nie ułożył z tych puzzli kompletnego obrazka.//
[[Teorie współczesności: Od deski do deski. Pracownia jednej książki]]
[[Teorie współczesności: Humanistyka dziś ->Teorie współczesności: Filozofia performatywna]] ](text-style:"smear")["Te zielone światła działają mi na nerwy jak tak dalej pójdzie to zwariuję!"
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1ppc0EV8HfWRDoDeQwPaku7ULPF6nZnzJ/preview" width="650" height="680" allow="autoplay"></iframe>
[[ Kultura i sztuka współczesna: Teatr współczesny ->Teorie współczesności: Filozofia performatywna]]
[[ Performing Dead Memory ]]](text-style:"smear")["Te zielone światła wcale nie są takie złe... Czuję, że zbliżam do wyjścia...?"
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1b9VMqxEhzjxF1q-QHlFsoxQ0zgsg_WUt/preview" width="800" height="533" allow="autoplay"></iframe>
Jak myślisz, jak długa droga jeszcze przed Tobą?
''5:''
//Medium jest przekazem. Dzwoniący w mrocznym przejściu telefon, którego słuchawki mają wagę hantli, wstępnie określa wieści i nadaje im charakter czegoś niezwykłego. Odgłosy pierwszych rozmów telefonicznych są więc "odgłosami nocnymi".//
[[Teorie współczesności. Filozofia performatywna]]
[[ Laboratorium kultury cyfrowej ]]](text-style:"smear")["Czuję się jakbym spędziła tu całą wieczność... czy jestem tu tylko od kilku godzin?"
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1kT5NO8rFcUo23B5VXGytB09xoyWHBwU5/preview" width="640" height="910" allow="autoplay"></iframe>
[[ Kultura i sztuka współczesna: Zapomniana historia sztuki ]]
[[ Laboratorium aktywności twórczych -> Laboratorium kultury cyfrowej ]] ](text-style:"smear")[Wydaję Ci się, że wokół Ciebie pojawia się coraz więcej cieni. Przecież dotychczas odpowiedziałaś dobrze na wszystkie pytania.
Coś tu nie gra...
//Interesujący przykład stanowią tu performanse transowe. Performerzy w transie są raczje zabawką niż by się sami bawili. Osoba w stanie transu jest opętana przez byt czy siłę, która bierze ją w posiadanie. Jednakże nawet w transie performerzy nie są zupełnie nieopanowani. Działają w ramcah pewnej konwencji. //
[[ Laboratorium sztuk performatywnych ]]
[[ Laboratorium aktywności twórczych -> Laboratorium kultury cyfrowej ]] ](text-style:"smear")[Wszystkie światła zaczynają migać złowieszczo na czerwono, czujesz jak przerażenie ściska Ci gardło i cienie zaczynają gromadzić się przy Tobie.
Jednak dostajesz kolejną szansę.
Aby w końcu kiedyś opuścić przestrzeń pomiędzy, graj dalej!
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/18-Rrbmhm9RWmkz5OhopWXsfMqhy79k3X/preview" width="480" height="270" allow="autoplay"></iframe>
[[ HERE WE GO AGAIN... -> Performing Dead Memory ]] ](text-style:"smear")["Uff... czuję, że jestem coraz bliżej wyjścia z tej przestrzeni... zaczynam już świrować..."
//Working on my novel and planning our mountain geataway for this weekend. Life's good :)) #writing //
[[Laboratorium Kultury cyfrowej]]
[[Teorie współczesności: Filozofia performatywna -> Laboratorium kultury cyfrowej ]] ](text-style:"smear")[To już chyba 9 pytanie z kolei... a może dopiero 9...
"Czy ktoś mnie słyszy?!"
Zaczynasz próbować zrzucać wszystkie książki z otaczających Cię regałów, ale masz wrażenie, że korytarz wokół Ciebie zacieśnia się! Dodatkowo wydaje Ci się, że zaczynasz słyszeć tykanie zegara, zupełnie jak wtedy w bibliotece...
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/19m5T2lPxw20slRcGWHHDyNzGqGP3KXwx/preview" width="550" height="550" allow="autoplay"></iframe>
[[ Laboratorium sztuk performatywnych -> Teorie współczesności: humanistyka dziś ]]
[[ Kultura i sztuka współczesna: Teorie i praktyki kultury wizualnej -> Laboratorium kultury cyfrowej ]]
](text-style:"smear")[Kolejne pytanie na które odpowiadasz poprawnie. Nagle przed Tobą pojawia się zegar z biblioteki, widzisz go wyraźnie, próbujesz dotknąć, ale nie możesz. Słyszysz tykanie coraz głośniej, jest zdecydowanie bardziej nachalne, ale zarazem jednostajne...
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1fYIbl7TFKjoP1E2pgM2ObsUQJ-c1FI0K/preview" width="680" height="900" allow="autoplay"></iframe>
"Może to już ostatnie pytanie? Ale co jeśli nie, czy kiedykolwiek jeszcze zobaczę mojego kotusia - Pimpusia?!"
''10: ''
//Most people know more as they get older:
I give all that the cold shoulder.
(...)
It will be worth it, if in the end I manage
To blank out whatever it is that is doing the damage.
Then there will be nothing I know.
My mind will fold into itself, like fields, like snow. //
[[ Teorie współczesności: Źródła współczesności ]]
[[ Kultura i sztuka współczesna: Estetyka i kreatywność -> Laboratorium kultury cyfrowej ]]](text-style:"smear")[Wokół Ciebie zielone świało rozprasza się i masz wrażenie, że oblepia Cię jak mgła. Oddychasz nim. Czujesz, że ciemność Cię pochłania, odczuwasz bezzsilność.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1h-NfRO6m9m6Oa2mD-QHBoY6Bo7qvvvmV/preview" width="511" height="340" allow="autoplay"></iframe>
Podłoga zapada się pod Tobą.
Znajdujesz się w malutkim pokoju, pełnym znanych Ci już form, które przybierają cienie.
Zaczynają one powtarzać Twoje imię jak mantrę: Lesedi, Lesedi... Twoje imię oznacza przebłysk światła... Dlatego wybraliśmy właśnie Ciebie do tej gry. Twoja wygrana stała się naszą. Czas, który z nami spędziłaś dał nam szansę na uwolnienie się od złej części ciemności, będącej z nami już od dawna.
W Twojej głowie pojawia sie jedno pytanie: "Czy to oznacza, że niedługo wrócę do Pimpusia?" Po chwili przypomina Ci się cytat z pierwszej książki: "Szalony kto nie chce wyżej, jeżeli może"
Może te mroczne istoty też Ci w pewien sposób pomogły...
Cienie rozpraszają się, a Twoim oczom ukazuje się para drzwi.
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1LC5WOSmcySDA5UA608XriaQ9DzDBrJeI/preview" width="511" height="340" allow="autoplay"></iframe>
[[ Otwierasz drzwi -> 2 ]]
[[ Otwierasz drzwi -> 1 ]]
]
(text-style:"smear")[Przechodzisz przez próg i jesteś znowu na I piętrze biblioteki. Zegar wskazuje 18:00.
Jesteś w szoku. Skoro nie upłynął żaden czas, to czy to wszystko naprawdę się wydarzyło?
Schodzisz na dół i widzisz ludzi siedzących przy biurkach i pracujących nad swoimi projektami. Natychmiast podchodzisz do komputera 21, to od niego wszystko się zaczęło. Włączasz go, myśląc, że będziesz kontynuować pracę nad swoim projektem, ale nie możesz się skupić, bo ludzie wokół Ciebie wyglądają jakoś inaczej. W tym momencie zauważasz, że komputer jest ultra nowoczesny, a na ekranie wyświetla się napis:]
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/1ToS8czUut8PFtFSBT6xvAM32kvXK85mI/preview" width="600" height="330" allow="autoplay"></iframe>
(text-style:"smear")[Przerażona uświadamiasz sobie, że znalazłaś się w przyszłości.]
(text-style:"smear")[[[ Krzyczysz: Pimpuuuuuś! Co się z Tobą stało?! -> 3]]]
(text-style:"smear")[Ojej... Wygląda na to, że spędzisz jeszcze trochę czasu z cieniami. Chcą zatrzymać Cię w przestrzeni pomiędzy na dłużej... Spodobało im się w jaki sposób grałaś. Byłaś dla nich godnym przeciwnikiem, dlatego w nagrodę (w ich odczuciu) możesz rozwiązać quiz jeszcze raz.
UTKNĘŁAŚ W ZAPĘTLENIU
<iframe src= "https://drive.google.com/file/d/18-Rrbmhm9RWmkz5OhopWXsfMqhy79k3X/preview" width="480" height="270" allow="autoplay"></iframe>
[[ GRAM ]] ](text-style:"smear")[TO BE CONTINUED
AKA
CO SIĘ STAŁO Z PIMPUSIEM?]